باسلام خدمت دوستان خوبم
درد دل من بیشتر با مدیریت و دوستان قدیمی پارسی بلاگ میباشد
من از سال 1383 بطور رسمی وارد پارسی بلاگ شدم
از ان سال زمان زیادی گذشته ولی چیزی که برایم فراموش نشدنی بود صفا و صمیمتی بود که بین کاربران بود آن دوران پارسی بلاگ فقط در زمینه وبلاگنویسی فعالیت میکرد
بعد از مدتی صفحه ای گذاشتند که میشد پیام گذاشت اسمش را درست یادم نیست (پارسی یار)
تا آن زمان که پیامرسان متولد شد درست زمانی که شبکه های اجتماعی افراد زیادی را بطرف خود کشیده بود
طبق نوشته مدیریت پیامرسان با اهداف زیر نهادینه شد
با پیام رسان می‌توانید متن مورد نظرتان را برای همه‌ی دوستان بخش پارسی‌یار وبلاگتان ارسال کنید در مورد آن با دوستان خود تبادلنظرنمائید و آنها آن را در پیامرسان خود مشاهده خواهند نمود .
همچنین با این امکان پیام‌های ارسالی دوستان خود را نیز می‌توانید مشاهده و در مورد آنها ارسال نظر نمائید.
چنانچه از متنی که دوستانتان ارسال کرده اند خوشتان آمد و یا احساس کردید که قابلیت معرفی شدن و دیده شدن توسط سایر اعضا را دارید می‌توانید آن را علاقه‌مند بزنید و با این کار آن پیام به ابتدای پیام‌های لیست کلیه‌ی دوستان شما منتقل خواهد شد
همچنین در این سیستم هر پیامی که نظری دریافت نماید به ابتدای پیام‌های فهرست منتقل خواهد شد
ضمنا پیام‌های عمومی شما (که جایگزین پیام‌گروهی سابق میباشد) برای سایر مراجعه کنندگان صفحه‌ی پیام رسان شما قابل مشاهده میباشد این یک معرفی بسیار خلاصه از پیامرسان بود. منتظر راهنمای تفصیلی این بخش باشید.
شاید نقد من درست نباشد ولی بنظر من با امدن پیامرسان وبلاگنویسی فراموش شد تا جایی رسید که کسی به وبلاگها و مطالب آنها سر نمیزند انگار عضو شدهاند تا فقط در پیامرسان باشند
درهمایش مشهد با مهندس فخری در میان گذاشته شد گفتند برنامه داریم جدایش کنیم ولی نشد
نقد خوب
پیامرسان باعث شد تا کسانی که مطالب مفید و...... فقط در حوزه وبلاگنویسی و کسانی که وبلاگ مینوشتند مانند فیدهای در پیامرسان باشند
نقد بد
باهم بودن این دو مانند تیشها ی بود که بر فرق وبلاگنویسی زده باشند
بطور مثال بلوگفا و پرشین بلاگ و شبکه اجتماعی نداشتند ولی تا امروز موفق بوده اند
حالا ما قدیمی ها که دیگه نمک گیر شدهایم ولی برای ایندگان فکری کنید
.: Weblog Themes By Pichak :.
